Paul est mort. Vive Paul!
Sléchts negen dagen nadat hij de filmerij de rug heeft toegekeerd, geeft mijn broer (Willem) Paul Boon al 'acte de presence' als schrijver/dichter op een literaire avond in Groningen. Dat noem ik nu doortastend optreden! Daarbij gekleed gaand in een, voor iemand die zichzelf net opnieuw heeft uitgevonden, zéér symbolisch T-shirt.
opgeprikt door ejpeg om 1:07 p.m.
3 Comments:
Tjeempie wat had je dat snel gevonden!
Godverdomme. Ik stap ook van de copywriterij in de literatuur. Kijk die tieten van die chick met dat groene vestje! Literatuur is nog veel makkelijker ook. Het hoeft geen briefing te volgen, mag wél echt leuk zijn, mag aanstoot geven en je mag oeverloos doorzwezelen over wat je maar wilt. Zou dat wat opleveren, voorlezen in zo'n boekhandel? Ik denk dat ik begin aan een chicklit. Je weet toch: vrouwelijke hoofdpersoon, mysterieuze mannen, sex, bruiloft, sterfgeval, vreemdgaan, eetstoornis, schoeisel, gay sidekick, schuldgevoelens, kinderwens, etc. Ik neem gewoon een dun plot over een mysterieuze knappe gynaecoloog die ook geheim agent is en die, net voor hij door de Colombianen wordt omlegd, een memorystick met gevoelige informatie in de muts van een onwetende blonde 22-jarige Amsterdamse barkeepster verstopt die daarop door allerlei vuige latin lovers versierd en gebruikt wordt, hetgeen ze in geuren en kleuren uit de doeken doet aan haar homoseksuele hartsvriend en schoenenwinkelier Mehmet, tot ze uiteindelijk zwanger raakt van een knappe negroïde Britse counterspy en tijdens de emotionele bevalling ontdekt dat de gynaecoloog toch nog leeft, wat ook maar goed is, omdat het kind geboren wordt met een memorystick in z'n poeperd, waaraan het bijna overlijdt. Dit levert onze barkeepster schuldgevoelens op die zich uiten in vreetbuien, waardoor ze bijna niet meer in haar trouwjurk past. Gelukkig redt haar personal trainer haar van zowel haar voorgenomen huwelijk als van haar vetrollen. Samen beginnen ze een surfschool op de Seychellen. En dat is dan pas het eerste boek. Die crap schrijf je in een week, en het verkoopt als een AK-47 in Uruzgan. Kan podpaul even een afspraak maken in die boekenzaak? En dat groene vestje in m'n voorprogramma, graag.
Het verkoopt zeker. Maar (altijd maar weer die maar)... is het ook literatuur? Zie daarvoor ook het meest recente nummer van HP/de tijd over de literaire thriller. Mag ik tekenen voor de cover?
Een reactie posten
<< Home