Jeroen Potter and the quest for a mattenklopper

Curacao is een heel comfortabel eiland, misschien wel iets teveel. Want terwijl er nog mensen in Nederland rondlopen die denken dat wij net op riolering aangesloten zijn en geld als officieel ruilmiddel naast geiten en vrouwen zojuist zijn intrede heeft gedaan, genieten wij van een bioscoop, een bowlingbaan, drie sushi restaurants, een laserooginstituut, Etos, Brugman Keukens en de Palthe Stomerij. En dan vergeet ik nog een heleboel andere zaken die het prettig maken hier (er schijnt bijvoorbeeld ook ergens een strand te liggen).

We hebben dus gruwelijk veel op het eiland, maar zelden op de momenten dat je het nodig hebt. Toen mijn zus en nichtje hier op vakantie waren bleek hun schep-en-emmersetje voor het strand nog in Nederland te liggen. Geen probleem natuurlijk want je bent op een toeristisch eiland dus je haalt een setje bij de toko op de hoek. Niet dus: in geen velden of wegen een set te bekennen, ze waren 'op'. Ik heb toen als alternatief wat ander gereedschap uit de eigen verzameling aangeboden maar mijn nichtje vond die schroefboormachine en mijn decoupeerzaag toch minder.

Albert Heijn, da's ook een mooi voorbeeld. De helft van de schappen zijn leeg, altijd. Ze schreeuwen dat ze alle artikelen in drie soorten merken vooradig hebben maar dat is een beetje liegen. Er is altijd wel wat: Chavez pest ons, de KLM vloog niet of er was ergens een orkaan. Het laatste truukje had met eieren te maken: die zijn er nu namelijk niet. De kippen groeiden niet hard genoeg en konden daarom geen eieren leveren dus even geen omelet meer voor ons. Ondertussen kan ik wel drie soorten mosterdmayonnaise krijgen en twee types direct klaar stamppot boerenkool. Maar dat heb ik dus niet nodig.

Afgelopen vrijdag kreeg ik het verzoek van Vanessa om een mattenklopper te halen. Dat leek eenvoudig maar we zijn op Curacao dus dat is het helemaal niet. Op de eerste plaats taalkundig. Ik probeer mij in winkels altijd van mijn beste papiamentse zijde te laten zien maar hoe ik ook graafde in mijn achterhoofd: geen papiaments alternatief voor mattenklopper. En in het engels wist ik het ook al niet. En dat is wel een probleem want voor mattenkloppers ben je aangewezen op de talloze onzinwinkeltjes op het eiland die luisteren naar veel te chique namen als 'Casa Caesar' en 'Dovester'. Daar spreekt men geen Nederlands en de Hindustaan achter de kassa doet alles in het Engels. Maar 'mathitter' deed geen bellen rinkelen, evenals 'un kos pa bati mi...euh...matten'. Ik vond uiteindelijk een heel aardig meisje die mijn vraag wel in heel veel beschrijvende woorden wilde vertalen maar het had geen effect. Mattenklopperloos moest ik naar huis, Vanessa was ontroostbaar.

Weet dat dus: kom je naar Curacao en verwacht je wat te kloppen, neem 'm dan zelf even mee..