Chippie Polar Cup 2008

Het begint traditie te worden om ver na de feiten te posten, maar hier is er weer één. Het weekeind van 24 mei jl. stond in het teken van de Chippie Polar Cup. En op uitnodiging van Peter "URL!!!!!" Reijmer mocht ik plaatsnemen op de VIP-tribune. Heerlijk. De hele avond werden we door een team 'hostesses' volgegoten met bier, Polar needless to say, en voorzien van heerlijke hapjes. Een BBQ voor- en achteraf en een weergaloos optreden van Los Presidentes in uniform! Tussendoor werd er ook nog gevoetbald. Suriname tegen Flamenco FC uit Brazilië en ons eigenste Antilliaanse nationale team (wel de B-selectie begreep ik) tegen de jonge heren van FC Groningen (A-selectie dat dan weer wel). Er was nog een klein akkefietje over een onterecht gegeven rode kaart, maar dat mocht de pret verder niet drukken. FC GRoningen moest er toch wel voor werken. Wilde nog een leuk linkje geven, maar de Cup is slecht vertegenwoordigd op Internet, echt het enige minpuntje voor de organisatie dan. Verder was het een erg leuke avond. Bedankt PRGV!

deasjemetznzessenband!

Caribische Vlootdagen 2008

Alweer vorig weekend werden de Caribische Vlootdagen 2008 gehouden in de haven van Willemstad. Daarvan nu pas een kort verslag, want (u kent het ondertussen wel; een luxeprobleem) druk geweest. Dus zondag's even lekker er tussenuit. Alhoewel lekker; het was bloedheet en er waren ongeveer 3 miljoen mensen op hetzelfde idee gekomen. Het was knetterdruk dus. Een dik half uur wachten voor je een schip op kon was niets.

Ben toch twee schepen wezen bekijken; de kustwachtcutter 'Panther' (maar het kan ook de Poema geweest zijn) en de HMS 'Jan van Galen'. Nu hoorde ik later van anderen dat dat ook de schoonste waren geweest, dus goede keus. De Franse boot zag er inderdaad uit als de oorsprong van het gezegde 'Met de Franse slag'. Dus die ben ik maar voorbij gelopen. Verder was het leuk om de, ondanks de basiskleur grijs, toch grote onderlinge diversiteit te bespeuren. Zo kwamen de heren van de Royal Trinidad & Tobago Coastguard uniformsgewijs zo uit een Kuifje verhaal stappen. Poor bastards… Op het Nederlandse schip was zelfs zelfgebakken brood uitgestald. Waarbij opviel dat niemand het kon laten er even met een vinger in te prikken. Onderhavig brood zag er dan ook niet uit. Ook een leuke vondst was het langlaufen voor de kleintjes bij het Korps Mariniers.

Na twee uur rondbanjeren aan weerszijden van de Annabaai vond ik het welletjes en ging ik met een lichte zonnesteek en een aantal fraaie plaatjes (de camera vd iPhone kan niet zo goed overweg met echt fel zon-/tegenlicht, vandaar de 'grauwsluier') snoepjewaarts.

Balievrouwen

Op Curacao hebben we te maken met een vrouwenoverschot. Een 'overschot' klinkt als een probleem, maar dat hoeft het natuurlijk helemaal niet te zijn. Echte kerels die nog nooit op Curacao zijn geweest en teveel hormonen hebben porren elkaar nu verlekkerd tussen de ribben: 'paradijs op aarde'! Helaas is de werkelijkheid anders.

Laat ik vrolijk beginnen: gelukkig lopen er op Curacao prachtige, slimme, goed gemanierde vrouwen rond, een sieraad voor dit eiland. Heel toevallig zijn ze ook nog eens allemaal lid van mijn Hyves, hoe mooi kan je het hebben. Voor het geval ze niet bezet zijn: go and get them! Toch zijn het niet déze vrouwen die het overschot veroorzaken, was het maar zo.

Nee, het overschot wordt veroorzaakt door een teveel aan vrouwen van middelbare leeftijd met chagrijnige gezichten in te strak zittende mantelpakjes die achter een balie zitten. Het is echt een groot maatschappelijk probleem en ik zie het dan ook als een burgerplicht om dit probleem bij jullie aan te kaarten.

Je kunt geen winkel of instelling inlopen of je ziet ze zitten. Ze zítten altijd, daar begint het al mee. Alle vrolijkheid heeft hun leven verlaten, ze gaan gebukt onder de last van het dagelijks leven dus moeten ze zitten. Door dit gebrek aan beweging groeien de dijen navenant: helaas groeien de mantelpakjes zelden mee.

Ze lachen nooit. Of op momenten dat wij er niet zijn. Ik vermoed als ze hun loon krijgen voor al die harde arbeid die ze verrichten. Een begroeting is vaak ook al een groot probleem: er komt meestal iets uit als 'mmmpfff' en dat is dan de balievrouw versie van bon dia ofzo. Ik 'mmmpfff' op mijn beurt want zo heb ik dat geleerd van mijn ouders: gewoon terugdoen!

Ik heb op dat moment al niet echt zin meer om de interactie aan te gaan maar vaak moet het. Dus ik ga fijn door in het papiamentu, flirt alsof mijn leven er vanaf hangt (werkt bij andere menssoorten vaak heel goed) en kijk dan heel naief in haar ogen, of ik misschien iets van een sprankeling zie. Nee hoor: op mijn vragende blik volgt een doffe drabblik en dan een handeling. Een handeling als in: een bewegend middenrif en een hand richting telefoon, kassa of collega.

Ze hebben het vervolgens bijna altijd mis. Ze bellen de verkeerde persoon, ze geven je het verkeerde formulier, slaan het verkeerde bedrag aan. Met als gevolg dat je weer terúg moet, de ellende in. Ik laat het meestal zitten. Heeft me inmiddels 653 gulden en 53 cent gekost plus een lade vol overbodige formulieren en zestien vage gesprekken met mensen die ik nooit had willen spreken maar goed: alles beter dan dát.

Om vijf uur waggelen ze met z'n allen de deur uit. Dan stappen ze in de getunede Toyota Tercel van zoonlief en begint de rest van de dag. Ik hoop voor hen dat die wat goedgeluimder verloopt dan vóór vijf uur. En anders hoop ik het wel voor hun gezin (hebben ze allemaal gek genoeg).

Nee, balievrouwen op Curacao zijn echt een probleem. Misschien heeft er in Nederland nog iemand een wegstuurregeling liggen?

Dark Roasted Blend

De laatste post is alweer even geleden zag ik. Luxeprobleem, want erg druk. Danki dios. De zaken gaan voorspoedig en ik knijp in mijn handjes. Wat er echter wel onder lijdt is dus het bloggen. "Zaken gaan voor het meisje" luidt niet voor niets het gezegde. En het hebben van veel leuke projecten is helaas omgekeerd evenredig aan het maken van veel posts.

Maar de boog kan niet altijd gespannen zijn en via mijn 'Newsfire' stel ik me graag op de hoogte van de wereld buiten de keukentafel. Mijn favoriet -naast diverse sneaker gerelateerde sites-, die ik ook graag wil delen is 'Dark Roasted Blend'. Zoals de naam al doet vermoeden heerlijk en ideaal om met een bakje pleur in de hand van te genieten. Een rustmoment. Lekker over je heen laten komen, een keer met de ogen knipperen en je ook nog eens laten inspireren. Je weet niet wat je ziet. En je ziet geen twee keer hetzelfde. En met titels als 'More crazy Nazi UFOs myths', 'Soviet Futuristic Illustration: Oodles of Optimism', 'Nightmare Playgrounds, Part 2' en 'Senseless Signage, Part 10' weet je dat je goed zit. Een hoorn des overvloeds voor de visueel ingestelde mens!

Dus voed het aan je RSS en ga er maar eens lekker voor zitten. Heerlijk zelf gezette koffie uit de de percolator (laag vuur, thnx Paul) verdient daarbij de voorkeur. Enjoy!

Q-day!

Dit jaar geen drukke konininnedag voor ons. In het kader van het twee-jarig samenzijn hadden we lekker een kamer geboekt bij het Floris Suite hotel te Piscadera. Vakantie in eigen land zeg maar.

Ook de drukke stad gemeden en in plaats daarvan naar het International Food (of Salmonella zo u wilt) Festival gegaan. Lekker gegeten van diverse schotels, maar volgens mij is het een goede 'intestinal' training voor een vakantie naar bijv. India. Ook heerlijk gegeten in het hotel zelf, bij het vermaarde 'Sjalotte' restaurant. Geweldig! En het schijnt nog beter te worden volgens zij die het kunnen weten.

Het hotel zelf was ook een genot om te verblijven. Mooi verzorgd en lekker koel en knus (als je het zo leest staan die begrippen haaks op elkaar, maar met buitentemperaturen van dertig graden krijgt het toch een andere betekenis).

Kruikenzeiker als ik ben vond ik toch een aantal minpuntjes. Zo was de kamer niet echt schoon, zoals 'juice splatter' tegen een buitenmuur (wat ik toch niet verwacht bij $175 per nacht) en waren er een aantal design details die niet klopte. Nu kijk ik daar normaal niet naar, maar aangezien het hotel zich met nadruk verkoopt als een 'DESIGN' hotel, vond ik o.a. de scheef gemonteerde stopcontacten en niet naadloos lopende (lelijke) badkamertegels toch licht storend. Design zit toch ook zeker in de details, nietwaar? Benieuwd wat de h.h. Starck en des Bouvrie daarvan vinden.